T.C.
Yargıtay
1. Ceza Dairesi
Esas No:2008/3694
Karar No:2011/8570
K. Tarihi:28.12.2011
Kastın aşılması suretiyle A’nın ölümüne sebebiyet vermekten sanık Ş’nin yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne, izinsiz silah taşımaktan ve diğer sanık F’nin üzerine atılı suçtan beraatlerine ilişkin (EYÜP) İkinci Ağır Ceza Mahkemesi’nden verilen 03.05.2007 gün ve 616/109 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi C. Savcısı sanık Ş. müdafii ve müdahiller vekili taraflarından istenilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı’ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- a) Sanık Ş’nin, hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen beraat kararını temyizinde hukuki yararı bulunmadığından, müdafiinin bu hükmün gerekçesine yönelik olmayan temyiz isteminin,
b)Katılanların, sanık Ş. hakkında 6136 Sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan kurulan hükmü temyize yetkileri bulunmadığından, vekillerinin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin,
CMUK’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanık Ş. hakkında maktul A’yı kastın aşılması suretiyle öldürme, sanık F. hakkında ölümle biten kavgaya karışma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ş’nin suçunun sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği ve haksız tahrikin varlığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, sanık F. hakkında ölümle biten kavgada maktule el uzatma suçundan eylemin suç olmaktan çıkarılması gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Ş. müdafiinin sübuta, sanık hakkında TCK’nın 463. madde ile indirim yapılması gerektiğine, katılanlar vekilinin sanık F. cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A) Sanık F. hakkında ölümle biten kavgada maktule el uzatma suçundan verilen beraat kararının tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA
B) Sanık Ş. hakkında kastın aşılması suretiyle insan öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık Ş’nin maktul A’nın kız kardeşiyle evli olduğu aynı zamanda maktulün kardeşi F. ile de ortak işyerlerinin bulunduğu, maktul ile kardeşi F. arasındaki alacak borç ilişkisi nedeniyle taraflar arasında husumet oluştuğu, olay tarihinde gündüz saatlerinde aynı yerde işyerlerinin bulunması nedeniyle sanık ile karşılaşan maktulün tartışmaya başladıkları, maktulün üzerinde taşıdığı tabancasını çıkararak sanığa ateş etmek istediği ancak sanığın müdahalesi üzerine maktulün yaptığı atışın üçüncü bir şahsın yaralanmasına neden olduğu, olay yerine gelen F’nin maktulün koluna vurması üzerine tabancayı elinden yere düşürdüğü, maktulün aracına yönelerek yürümeye başladığı, tabancayı yerden alan sanığın aracına binmekte olan maktulün kafa bölgesini hedef alarak ateş ettiği, boyun sol juguler bölgeden ateşli silah mermi girişine bağlı olarak yaralanan maktulün Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu’nun 25.01.2006 tarihli raporuna göre ateşli silah yaralanmasına bağlı alt çene kırığı ve gelişen komplikasyonlar sonucu hayatını kaybettiği olayda,
a) Sanığın tabanca ile hedef gözeterek, maktulün hayati bölgesi olan kafa kısmına ateş ederek çene kemiği bölgesinden isabetle ölümüne neden olması dikkate alındığında kastının öldürmeye yönelik olduğu ve kasten öldürme suçundan cezalandırılması gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde kastın aşılması ile yaralama sonucu ölüm suçundan, TCK 452/1 madde ile hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
b) Maktulün, sanığa silahla saldırısının haksız tahrike esas alınması karşısında, tahrik indirimi yönünden alt sınırdan makul oranda uzaklaşılarak indirim yapılması yerine yazılı uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
c) Kabule göre de;
5237 sayılı TCK ile 765 sayılı TCK’nın olayla ilgili bütün hükümlerinin yargı denetimine olanak verecek biçimde uygulanması, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, lehe olan hükmün belirlenmesi ve uygulamanın ona göre yapılması gerektiği düşünülmeksizin, somut karşılaştırma yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Şahin müdafii, Cumhuriyet Savcısı ve katı-lanlar vekilinin temyiz itiazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün kısmen değişik gerekçeyle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 28.12.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.
