T.C.
Danıştay
3. Daire
Karar No:2013/2373
K. Tarihi:28.5.2013
Temyiz Eden : Karadeniz Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: … Petrol Turizm İnşaat Nakliyat ve Ticaret Anonim Şirketi
İstemin Özeti : Sahte faturalarla belgelendirdiği motorin alışlarından dolayı 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 13’üncü maddesinin 2’nci fıkrası uyarınca müteselsil sorumluluğu bulunduğu kabul edilen davacı adına 2006 yılı Ocak ila Ekim dönemleri için salınan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin kaldırılması istenmiştir. Trabzon Vergi Mahkemesi 14.10.2009 gün ve E:2009/206, K:2009/443 sayılı kararıyla; 4760 sayılı Kanunun 1’inci maddesinin (1-a) bendinde (1) sayılı listedeki malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tabi olduğu, 3’üncü maddesinin (e) bendinde ithalatta vergiyi doğuran olayın, 4458 sayılı Gümrük Kanununa göre gümrük yükümlülüğünün doğması olarak tanımlandığı,13’üncü maddesinin 2’nci fıkrasında ise; (I) sayılı listedeki malları teslim alanların, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet vermeleri halinde, ziyaa uğratılan verginin bunlar adına tarh olunacağı ve tarhiyata 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 344 üncü maddesine göre vergi ziyaı cezası uygulanacağının kurala bağlandığı, petrol ürünleri alım ve satımı faaliyetinde bulunan davacı şirketin 2006 yılında kayıtlarına intikal ettirdiği motorin içerikli sahte faturalar nedeniyle salınan cezalı katma değer vergisine karşı açılan davanın, Mahkemelerinin 14.10.2009 gün ve 2009/237 sayılı kararıyla reddedildiği ancak; fatura içeriği petrol ürünlerinin imalatçısı veya ithalatçısının kim olduğu, Türkiye’de ikâmetgahının, işyerinin kanuni ve iş merkezlerinin bulunup bulunmadığı yönünde bir araştırma ve tespit yapılmaksızın, vergiyi doğuran olayın gerçekleştiği açıkça ortaya konulmadan varsayıma dayalı olarak davacı şirket adına müteselsil sorumlu sıfatıyla yapılan tarhiyatta yasal isabet görülmediği gerekçesiyle cezalı özel tüketim vergisini kaldırmıştır. Davalı idare tarafından vergi inceleme raporu uyarınca yapılan tarhiyatın yasaya uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Tetkik Hakimi : Birgül ÖĞÜLMÜŞ
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmüştür.
Savcı : H. Hüseyin TOK
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığı gibi 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13’üncü maddesinin 2’nci fıkrasında; (I) sayılı listedeki malları, daha yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle teslim alanlar açısından öngörülen müteselsil sorumluluğa ilişkin düzenleme, bir kısım motorin alışlarını sahte faturayla belgelendirdiği tespit edilen davacıyı kapsamadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, 28.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.
